Hindi ko akalaing nakaya mong tahakin
Ang landas dito sa kasukalan ng lungsod
Pagkat sa isang katulad mong sinawi
Itong katulad na paglalakbay ay
Matagal ng nawalan ng saysay
Naging mapangahas ka
At ang munting panaho’y sinamantala
Upang harapin ang kadilimang bumabalot
Sa gabing pinagharian ng poot
At mula sa iyong natitirang lakas
Ay giniba mo ang moog
Na kailan lang ay iyong piitan
Higit na mapalad ka sa akin
Dahil kahit nasa akin ang lakas
Na basagin ang mundo kong
Tulad mo’y nagsilbing kulungan
Ni kailanaman Maria
Hindi ako nagpumiglas
No comments:
Post a Comment