para sa aking lolo
bumunghalit
ng tawa
ang mga ibon
muli, pagluluksa
sa alaalang
iniwan
ang tahanang
itinirik
ngayo’y mistulang
simbahan
na paminsan-minsang
dalawin
ng mga aandap-andap
na penitente;
akala mo’y pulubi
kung nangangailangan,
ngunit ibig nila’y
mga monarko
kung turingan.
No comments:
Post a Comment